ปึ่ง ๒ หมายถึง ดู บึ่ง ๑.
ว. เสียงดังเช่นนั้น.
ว. ใช้ประกอบคํา ดํา ว่า ดําปึ้ด หมายความว่า ดํามาก.
ดู กระดาดดํา ที่ กระดาด, กระดาดขาว.
ว. เสียงตีตะโพน.
น. อาวุธสําหรับยิงให้ลูกออกจากลํากล้องด้วยกําลังดินระเบิดหรือแรงอัดดันด้วยลมเป็นต้น. (ศร หน้าไม้ เกาทัณฑ์ โบราณเรียกว่าปืน; ปืนที่ใช้กําลังไฟ เรียกว่า ปืนไฟ).
น. ปืนที่มีกลไกยิงได้เร็วมาก.
น. ปืนใหญ่ที่มีลำกล้องสั้นลักษณะคล้ายครก.